پلاک بازسازی لاکینگ (به انگلیسی: "locking plate reconstruction") یک روش جراحی است که در آن از پلاک‌های بازسازی با قابلیت قفل‌گذاری برای تثبیت استخوان‌های شکسته استفاده می‌شود. این روش معمولاً برای درمان شکستگی‌های سخت و پیچیده، به خصوص در استخوان‌های بزرگ و باربر، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
در روش پلاک بازسازی لاکینگ، پلاک‌هایی که از جنس‌های فلزی مثل استیل یا تیتانیوم ساخته شده‌اند، به استخوان شکسته نصب می‌شوند. این پلاک‌ها دارای سوراخ‌هایی هستند که می‌توانند با استفاده از پیچ‌های فلزی به استخوان متصل شوند. با قرار دادن پیچ‌ها در جای مناسب و قفل‌گذاری آن‌ها با پلاک، استخوان شکسته به شکل استوانه‌ای تثبیت می‌شود و امکان حرکت غیرمطلوب آن را کاهش می‌دهد.
از مزایای استفاده از پلاک بازسازی لاکینگ می‌توان به امکان بازسازی استخوان، کاهش زمان بهبودی بیمار، و حفظ استحکام استخوان پس از بهبودی اشاره کرد. اما این روش نیاز به مهارت جراحی بالا دارد و ممکن است با عوارضی مانند عفونت یا تحریک بافت‌های اطراف همراه باشد.