استنت ایلیاک (Iliac stent) یک وسیله پزشکی است که در شریان‌های ایلیاک قرار داده می‌شود تا جریان خون را بهبود بخشد. شریان‌های ایلیاک در قسمت پایین شکم قرار دارند و خون را از آئورت به اندام‌های پایینی بدن می‌رسانند. استنت ایلیاک به‌خصوص برای درمان بیماری‌های عروقی مانند تنگی یا انسداد شریان‌های ایلیاک استفاده می‌شود.
موارد استفاده:
1. بیماری شریانی محیطی (PAD): این بیماری زمانی رخ می‌دهد که شریان‌های ایلیاک به دلیل تجمع پلاک‌های چربی تنگ یا مسدود شوند.
2. آنوریسم شریانی: گشاد شدن غیرعادی دیواره شریان که می‌تواند باعث پارگی شود.
3. تنگی و انسداد شریان‌های ایلیاک: به دلیل عوامل مختلف مانند آترواسکلروز یا لخته‌های خونی.
فرایند قرار دادن استنت:
1. آماده‌سازی: بیمار به صورت محلی یا عمومی بی‌حس می‌شود.
2. آنژیوگرافی: پزشک از یک کاتتر برای ورود به شریان استفاده می‌کند و ماده حاجب تزریق می‌شود تا شریان‌ها در تصاویر رادیولوژی دیده شوند.
3. قرار دادن استنت: استنت، که یک لوله کوچک توری فلزی است، به وسیله یک بالون به محل تنگی یا انسداد منتقل می‌شود و بالون باز می‌شود تا استنت در محل قرار گیرد.
4. تثبیت استنت: پس از قرارگیری استنت، بالون خالی می‌شود و کاتتر خارج می‌شود.
مزایا:
- بهبود جریان خون به اندام‌های پایینی.
- کاهش علائم بیماری شریانی محیطی مانند درد و کرختی.
- پیشگیری از عوارض خطرناک مانند پارگی آنوریسم.
استنت‌های ایلیاک معمولاً از مواد مقاوم به زنگ‌زدگی مانند نیتینول یا فولاد ضد زنگ ساخته می‌شوند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به خوبی در شریان‌ها قرار گیرند و جریان خون را بهبود بخشند.