براکت ارتودنسی

براکت‌های ارتودنسی (Orthodontic Brackets) قطعات کوچکی هستند که به دندان‌ها متصل می‌شوند و بخشی از سیستم ارتودنسی ثابت را تشکیل می‌دهند. این براکت‌ها به عنوان نقاط اتصال برای سیم‌های ارتودنسی عمل می‌کنند و به کمک این سیم‌ها، نیروهای لازم برای حرکت دندان‌ها به موقعیت‌های مطلوب اعمال می‌شود.

ویژگی‌ها و انواع براکت‌های ارتودنسی عبارتند از:

1. مواد ساختاری:

   - فلزی: براکت‌های فلزی از جنس فولاد ضد زنگ ساخته شده و به دلیل مقاومت و کارایی بالا، به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند.

   - سرامیکی: این براکت‌ها همرنگ دندان‌ها هستند و به دلیل زیبایی بیشتر، برای بزرگسالان و کسانی که به ظاهر خود اهمیت می‌دهند، مناسب‌ترند.

   - پلاستیکی: براکت‌های پلاستیکی نیز شفاف و زیبا هستند، اما ممکن است نسبت به براکت‌های فلزی و سرامیکی کمتر مقاوم باشند.

2. انواع براکت‌ها بر اساس مکانیزم قفل شدن:

   - براکت‌های خود-قفل‌شونده (Self-ligating): این براکت‌ها دارای یک مکانیزم قفل داخلی هستند که سیم ارتودنسی را بدون نیاز به الاستیک‌ها (رابردها) در جای خود نگه می‌دارد.

   - براکت‌های معمولی (Conventional): این براکت‌ها با استفاده از الاستیک‌ها (رابردها) یا سیم‌های نازک به سیم اصلی ارتودنسی متصل می‌شوند.

3. مزایا:

   - حرکت دندان‌ها: براکت‌ها به دندان‌ها نیرو وارد می‌کنند و باعث حرکت تدریجی آن‌ها به موقعیت مناسب می‌شوند.

   - تنوع مواد و ظاهر: افراد می‌توانند براکت‌هایی با مواد و ظاهر مختلف انتخاب کنند که متناسب با نیازها و ترجیحاتشان باشد.

   - دقت بالا: براکت‌ها به متخصص ارتودنسی امکان کنترل دقیق بر روی حرکت دندان‌ها را می‌دهند.

4. نکات مراقبتی:

   - تمیز نگه داشتن دندان‌ها: استفاده از مسواک‌های مخصوص و نخ دندان برای تمیز نگه داشتن دندان‌ها و براکت‌ها ضروری است.

   - پرهیز از غذاهای سخت و چسبناک: خوردن غذاهای سخت و چسبناک می‌تواند باعث آسیب به براکت‌ها شود.

براکت‌های ارتودنسی به همراه سیم‌ها و سایر اجزا، یک سیستم مؤثر برای اصلاح ناهنجاری‌های دندانی و فکی هستند و به بسیاری از افراد کمک می‌کنند تا به لبخندی زیباتر و دندان‌هایی مرتب‌تر دست یابند.