استنت ایلیاک

استنت ایلیاک (Iliac stent) یک وسیله پزشکی است که در شریان‌های ایلیاک قرار داده می‌شود تا جریان خون را بهبود بخشد. شریان‌های ایلیاک در قسمت پایین شکم قرار دارند و خون را از آئورت به اندام‌های پایینی بدن می‌رسانند. استنت ایلیاک به‌خصوص برای درمان بیماری‌های عروقی مانند تنگی یا انسداد شریان‌های ایلیاک استفاده می‌شود.

موارد استفاده:

1. بیماری شریانی محیطی (PAD): این بیماری زمانی رخ می‌دهد که شریان‌های ایلیاک به دلیل تجمع پلاک‌های چربی تنگ یا مسدود شوند.

2. آنوریسم شریانی: گشاد شدن غیرعادی دیواره شریان که می‌تواند باعث پارگی شود.

3. تنگی و انسداد شریان‌های ایلیاک: به دلیل عوامل مختلف مانند آترواسکلروز یا لخته‌های خونی.

فرایند قرار دادن استنت:

1. آماده‌سازی: بیمار به صورت محلی یا عمومی بی‌حس می‌شود.

2. آنژیوگرافی: پزشک از یک کاتتر برای ورود به شریان استفاده می‌کند و ماده حاجب تزریق می‌شود تا شریان‌ها در تصاویر رادیولوژی دیده شوند.

3. قرار دادن استنت: استنت، که یک لوله کوچک توری فلزی است، به وسیله یک بالون به محل تنگی یا انسداد منتقل می‌شود و بالون باز می‌شود تا استنت در محل قرار گیرد.

4. تثبیت استنت: پس از قرارگیری استنت، بالون خالی می‌شود و کاتتر خارج می‌شود.

مزایا:

- بهبود جریان خون به اندام‌های پایینی.

- کاهش علائم بیماری شریانی محیطی مانند درد و کرختی.

- پیشگیری از عوارض خطرناک مانند پارگی آنوریسم.

استنت‌های ایلیاک معمولاً از مواد مقاوم به زنگ‌زدگی مانند نیتینول یا فولاد ضد زنگ ساخته می‌شوند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که به خوبی در شریان‌ها قرار گیرند و جریان خون را بهبود بخشند.